ନୂଆଦିଲ୍ଲୀ, ୧୯/୦୭ : ଶାକାହାରୀଙ୍କ ପାଇଁ ସାତ୍ତ୍ଵିକ ଖାଦ୍ୟ। ପୂଜାପାଠ, ହୋମଯଜ୍ଞ ହେଉକି ବ୍ରତ ଉପବାସ ସବୁଠି ଲାଗେ କ୍ଷୀର, ଦହି, ଘିଅ, ପନୀର। ପଞ୍ଚାମୃତରେ ବି ହୁଏ ବ୍ୟବହାର। ତେବେ ଆପଣ ଜାଣିଛନ୍ତି କି, ଯେଉଁ କ୍ଷୀରକୁ ଆମେ ଏତେ ସାତ୍ତ୍ଵିକ କହୁଛେ, ଆମ ଆରାଧ୍ୟଙ୍କ ପାଖେ ଲାଗି କରୁଛେ, ତାହା ଭେଜ୍ ନା ନନଭେଜ୍ ? ଏ କଥା ଶୁଣି ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ଲାଗୁଥିବ ନିଶ୍ଚିନ୍ତ। ମନକୁ ପ୍ରଶ୍ନ ବି ଆସୁଥିବ କ୍ଷୀର ତ ସବୁବେଳେ ଭେଜ୍ । ଇଏ ନନଭେଜ୍ କ୍ଷୀର ପୁଣି କଣ ? ଭାରତ ଆମେରିକା ଭିତରେ ଏକ ଟ୍ରେଡ୍ ଡିଲ୍କୁ ନେଇ ଏବେ ଚର୍ଚ୍ଚାକୁ ଆସିଛି 'ନନଭେଜ୍ କ୍ଷୀର'।
ଗାଈ ଏକ ଶାକାହାରୀ ପଶୁ। ହିନ୍ଦୁ ଧର୍ମରେ ଗୋମାତାଙ୍କୁ ପୂଜା କରାଯାଏ। ଭାରତରେ ଗାଈକୁ ଚାରା, ଘାସ, ଚୋକଡ଼ ଆଦି ଖାଦ୍ୟ ଦିଆଯାଏ। ତେଣୁ ଭାରତରେ ଉତ୍ପାଦନ ହେଉଥିବା ଦୁଗ୍ଧକୁ ଶାକାହାରୀ କୁହାଯାଏ। ହେଲେ ଆମେରିକାର ଗୋପାଳନ ଭାରତ ଠାରୁ ଭିନ୍ନ। ଏଠାରେ ପୋଷଣ ପାଇଁ ଗାଈକୁ ଘୁଷୁରି ମାଂସ, କୁକୁଡ଼ା ମାଂସ, ମାଛ ଏପରିକି କୁକୁର ବିଲେଇଙ୍କ ମାଂସ ବି ଖାଇବାକୁ ଦିଆଯାଏ। ଅଧିକ ପ୍ରୋଟିନ ପାଇଁ ଆମେରିକା ଗାଈଙ୍କୁ ଘୁଷୁରି, ଘୋଡ଼ାଙ୍କ ରକ୍ତ ଓ ଚର୍ବି ଦିଆଯାଏ। ଗୋଖାଦ୍ୟରେ କୁକୁଡ଼ା ପର ମିଶାଯାଏ। ତେଣୁ ଆମେରିକାରେ ଉତ୍ପାଦନ ହେଉଥିବା କ୍ଷୀରକୁ ନନଭେଜ୍ କ୍ଷୀର କୁହାଯାଉଛି। ତେବେ ଆମେରିକା ବ୍ୟତୀତ ଋଷ, ମେକ୍ସିକୋ, ଥାଇଲ୍ୟାଣ୍ଡ, ଫିଲିପାଇନ୍ସ, ବ୍ରାଜିଲ୍ରେ ଅଧିକ ଦୁଗ୍ଧ ଉତ୍ପାଦନ ପାଇଁ ଗାଈକୁ ନନଭେଜ୍ ଖାଦ୍ୟ ଦିଆଯାଏ। ଏପରି ସ୍ଥିତିରେ ଯଦି ଆମେରିକାରୁ ଦୁଗ୍ଧ ଆମଦାନୀ ହୁଏ ତାହେଲେ ଏହା ଭାରତୀୟଙ୍କ ଧାର୍ମିକ ଭାବନାକୁ କୁଠାରାଘାତ ହେବ। ତେଣୁ ଭାରତ ସରକାର ଏହି ନନଭେଜ୍ କ୍ଷୀର ଆମଦାନୀ କରିବାକୁ ସଫା ସଫା ମନା କରି ଦେଇଛନ୍ତି। ଏହା ସହ ଆମେରିକା ସହ ସର୍ତ୍ତ ରଖିଛନ୍ତି। ଭାରତକୁ ପଠାଯାଉଥିବା ଦୁଗ୍ଧ ସୁଦ୍ଧ ଶାକାହାରୀ ଗାଈଙ୍କ ଠାରୁ ଉତ୍ପାଦନ ହେଉଛି ବୋଲି ଗ୍ୟାରେଣ୍ଟି ଦେଲେ ଯାଇ ଏହି ଡିଲ୍ ହୋଇପାରିବ ବୋଲି ସରକାର କହିଛନ୍ତି।
ଭାରତ ଦୁନିଆର ସବୁଠୁ ବଡ଼ ଦୁଗ୍ଧ ଉତ୍ପାଦକ ଏବଂ ଉପଭୋକ୍ତା ଦେଶ। ଏଠାରେ ୮ କୋଟି ଲୋକ ନିୟମିତ ଦୁଗ୍ଧ ବ୍ୟବହାର କରନ୍ତି। ୨୦୨୩-୨୪ରେ ଭାରତ ୨୩୯.୩ ମିଲିଅନ ଟନ୍ ଦୁଗ୍ଧ ଉତ୍ପାଦନ କରିଛି। ଏପରି ସ୍ଥିତିରେ ଯଦି ଆମେରିକା ଭାରତକୁ ଦୁଗ୍ଧ ବିକ୍ରି କରେ, ତାହେଲେ ଭାରତୀୟ ପଶୁପାଳକଙ୍କୁ ବାର୍ଷିକ ୧.୦୩ ଲକ୍ଷ କୋଟିର କ୍ଷତି ସହିବାକୁ ପଡ଼ିବ। ଖାଲି ସେତିକି ନୁହେଁ କ୍ଷୀରର ଦାମ୍ ମଧ୍ୟ ୧୫% କମିଯିବ। ଏହାଦ୍ଵାରା ଦୁଗ୍ଧଚାଷୀ ପ୍ରଭାବିତ ହେବେ।
